Omdat de maan gevangen zit in de zwaartekracht van de aarde en omdat ze niet rond haar eigen as draait, toont ze ons steeds haar zelfde aangezicht. We kennen dat als 'Manneke Maan'. Als er een voorzijde is, dan is er ook een achterzijde. Maar die blijft voor aardlingen voor eeuwig onzichtbaar. Er is maar één oplossing, een fotocamera rond de maan laten vliegen. Op die foto's zien we dat de andere helft van deze Januskop grote verschillen kent met de voorzijde. De korst is er harder en er zijn meer inslagen, kraters dus. Fascinerend gewoon...
1/ Vrouw
Haar aangezicht tunnelt.
(Aan het eind zijn er twee lichtjes.)
Theelichtjes schaduwen haar lijn.
(Manneke Maan schijnt al jaren jaloers.)
Streel haar, omhels haar.
Maak haar warm en omarm
Haar noodzaak.
(Ze is een open vat.)
In een teil vang ik haar tranen.
(De aarde is een spons.)
2/The Farside of the Moon
Ik zie
(ik zie)
niets
eigenlijk
(nada - niente - nothing)
ik weet
niet te denken
eigenlijk
dat iets om
niets dat
zonder licht
is zwart
is
eigenlijk
