24 augustus 2007

Alden Biesen


Gisteren mocht ik een concert geven in de kerk van de Landcommanderij Alden Biesen. Het recital kaderde in een reeks van 4 Orgelnocturnes met aanverwant klavier (klavechord, klavecimbel, harmonium en ikzelf op synthesizer). Speciaal voor deze nocturne schreef ik 9 Nachtgedichten en improviseerde ik op orgel en electronica. Toen we er in de middag arriveerden, liet ons een hele vriendelijke wachter ons geworden en verkenden we de omgeving. Vooral de rust en de natuur overdonderde ons, de lange dreef naar het apostelHuis, de heerlijke soep en de prachtige gebouwen, het oorlogsmonument linkte ons met de Westhoek (gevallen parochianen te Diksmuide en Lampernisse), de vele karpers in de slotgracht die ons happend voedsel kwamen bedelen en de onbereikbare (want na 18u gesloten) Engelse tuin. Het orgel omarmde mijn inspiratie. Het improviseren was niet direct een opgave, wel de verzorging van de concentratie voor het concert. Erheen rijden, de verkenning van de akoestiek, de kerk, het orgel (toucher, registers) zijn praktische zaken die zich vanzelf oplossen. Het uur voor het optreden is werken, is putten uit ervaring. Vooral de laatste 5 minuten vind ik hard. Ik krijg dan zenuwen, want ik wil dat het allemaal van start gaat. Eens begonnen geraak je al snel in de sfeer van het gebeuren en loopt het geheel op rolletjes.

De dagen die de bomen dragen
zijn mijn tranen tot overwegen.

Ik word week en de stenen

rond mijn bast verkleven

tot een muur van hars.