Fijn gevoel

Het concert van zaterdag laatst te Houthulst was een succes. Samen met saxofonist Thomas Van Gelder konden we het publiek boeien met werk van o.a. Bach, Marcello en Händel. Vooral het bespelen van het grote kistorgel was een waar genoegen. Het ambachtelijke vervaardigde instrument is een waar juweeltje. De arrangementen van twee Schüblerchoräle voor sax en orgel vielen bij de luisteraars in de smaak. Ook wat hedendaags werk (Solimosi en Vermulst) werd positief ontvangen.

Mc Court

Weeral een schrijver die me meer dan één boek doet lezen. Zijn bestseller, 'De as van mijn moeder' las ik niet. Wel 'Meester' en 'De nieuwe wereld'. In beide boeken schrijft Frank over zichzelf en zijn wedervaren als leraar aan verschillende scholen in New York. Hij propageert er een beetje zijn non-conformistische stijl om alles van moet in de lessen naast zich neer te leggen en op zijn manier (in respect met wat de leerlingen vooral willen) les te geven. Het zijn boeken die onbekommerd de lezer tonen zoals hij is en denkt. Het is vooral niet verbloemend, ook wat zijn familie betreft. Hij overleed in juli van dit jaar.

Rommel

In het IFF te Ieper is er steeds in het midden van het gebouw een kunstenaar te gast die zich te goed mag doen aan het uitbeelden van zijn of haar oorlogsgevoel. Deze keer is het Camiel Van Breedam die ook de ruimte onder het museum tot zijn beschikking kreeg. Het is iemand die houdt van rommel: hij geeft de gevonden attributen een nieuwe betekenisvolle plaats. Het is echt heel goed gedaan. De kunstwerken doen je vooral nadenken: waar heb ik dat artefact nog gezien, welke functie had het dan ook al weer? Maar de assemblages zijn ook niet vrijblijvend en zijn wonderwel in elkaar geknutseld. Nergens is een nagel, vijs of lijmnaad te zien. Ook zijn de muren in een mooie rode tint geverfd zodat de kunstwerken heel goed tot hun recht komen. Het oude tot ter dood veroordeelde nutteloze komt, door het een nieuwe plaats te geven, weer tot leven, een ander leven.