In 't kort

Na een hele reeks romans gelezen te hebben van nog in leven zijnde Nederlandstalige schrijvers, heb ik me gestort op de kortverhalen, novelles en niet te lange romans. Het interesseert me hoe een verhaal in kortheid van woorden verteld kan worden, hoe een plot zonder veel omwegen maar toch goed verpakt, snedig verwoord kan worden. 'Een dierenleven' van Coetzee deed me nadenken rond onze behandeling van alle levende wezens; 'Een lange winter' van Toibin stak bol van eenzaamheid en gevoelens rond verlies (het boek eindigt abrupt zodat je als lezer zelf het soort verlies voelt) terwijl ik nu een kleine fabel ter hand heb van Joseph Smith 'De wolf'. Hier is een wolf op jacht maar verliest zonder het te weten langzaam maar zeker de strijd en eindigt zelf als prooi. Smith neemt als hoofdfiguur een dier en beschrijft het wolvenleven heel detaillistisch zodat je als lezer bijna het beest wordt. Deze boeken reiken niet verder dan 100 bladzijden en toch herbergen ze een schat aan emoties. Ze zijn meestal geniale structuren die een verhaal voorzichtig ontplooien zodat je het boek in één zucht wil en kan uitlezen. Je zit op het puntje van je stoel terwijl de pagina's snel maar geruisloos op je schoot voorbij schieten...