Open plaats in het bos

In de kerk van Lo gaat er de ganse vakantie een tentoonstelling door rond het kruis. Van een vriend-kunstenaar-exposant wisten we dat de kerk er alle dagen open zou zijn tussen 14u en 17u. Daar aangekomen was de deur pot dicht. De hoop zinkt je natuurlijk direct in de schoenen. Een geluk dat ik bepaalde mensen in het kleine stadje ken die me verder konden helpen. Al vlug kwam een gezette dame de deur openen en konden we de mooie kerk binnen. Tussen fraai liturgische kunstwerken stonden hier en daar de bedoelde kunstwerken opgesteld: alles zeer bescheiden en oprecht. Onze vriend-kunstenaar-exposant had ons in de afgelopen maanden om een plankje hout gevraagd. Hij zou al die kleinoden verwerken in een artefact. Zijn opzet is bij ons in gunstige aarde gevallen.

Van alle klokken thuis

De afgelopen week mocht ik op de grootste beiaard van het land (Romboutstoren te Mechelen) concerteren. Het is van het einde van mijn studententijd dat ik er nog kwam. Een beklimming van 450 trappen leidt je naar de cabine. Er is nog niet veel veranderd, enkel de elektronische bediening van het automatisch spel is er verdwenen. De oude trommel die de oude beiaard bedient, loopt weer gesmeerd en de rammel die elke 7.5 minuten een stukje speelt, weerklinkt weer van op de oude klokken waar Jef Denyn nog op speelde. De dag erop kon ik te Laren (in Noord-Brabant te Nederland) nog een concert spelen. Daar hangen de klokken in een kleine kerktoren laag bij de grond. Het contrast kon niet groter zijn: het 40-ton zware instrument te Mechelen en het kleine spel te Laren. Toch kon ik op beide plaatsen ongeveer hetzelfde porgramma tot klinken brengen. Volgende week speel ik een orgelconcert in de Abbaye St.-Marie te Arles sur Tech. Oude renaissance- en barokmuziek staat er op het programma. Ondertussen bracht ik een bezoek aan het nieuwe hybride-orgel te Westouter. Ik mag het op 25 september inspelen. De verbinding tussen een oud pijporgel en een nieuw elektronisch orgel beviel me wel. De klankkleuren van beide orgels (die bedient worden via eenzelfde klavier dat me toch nog wat te zwaar over kwam) mengen zich goed met elkaar. Hiernaast nog een foto van op mijn Rembrandt thuis, illustratie bij het vorig artikel waar de foto's aan de muur me maar na een paar dagen waren opgevallen... (muziek spelen vergt dus wel deglijk concentratie:).