18 december 2006

Oorgetuige


'Oorgetuige' vind ik een mooi poëtische benaming voor een weblog vol interessante nieuwsjes over hedendaagse klassieke muziek. Aankondigingen, interviews worden met zorg gebracht. Soms voelen wij ons, componisten, als marginalen in de maatschappij. We voelen ons reeds kantlijners in de kunsttak 'muziek in 't algemeen'. Een afzetmarkt voor onze creaturen is soms moeilijk te vinden. Nieuwe werken (als ze al ten gehore worden gebracht) , beleven een éénmalige uitvoering. Een creatie betekent vele malen een doodsbericht voor het te spelen stuk. Maar niet geklaagd, we worden nog uitgevoerd en dat is voor een toonkunstenaar, het voornaamste.

Cepia


Gisterenavond vond de proclamatie plaats van de Compositiewedstrijd van de Provincie West-Vlaanderen 2006. Opdracht was een werk te schrijven voor strijker en piano van max. 15'. Op de finale werden drie werken voor cello en piano vertolkt waaronder mijn 'Cepia' (midifile). De jury besliste dat er geen eerste prijs werd uitgereikt, een tweede prijs ging naar Frederick Neyrinck uit Wevelgem (proficiat!) een een derde prijs was ex aequo voor de beide Ieperlingen: Klaas Coulembier en ikzelf. Publieksprijs was voor Klaas. 'Cepia' was eerder een neo-romantisch werk, terwijl de beide andere composities zich bedienden van een modernere toonspraak. Ik vond het spijtig dat de de ingezonden stukken niet kort voorgesteld werden, er was ook geen programmaboekje. Wel waren de instrumentisten zeer gedreven en virtuoos in hun uitvoering. Ik heb uitermate genoten van hun prestatie en het applaus. Ook voelde ik me warm gesteund door de vele aanwezige vrienden.
Hier volgt een korte uitleg over mijn werk: 'Cepia' ontstond als titel uit het samentrekken van de eerste letters van de beide instrumenten. Sepia is een kleur van oude foto's, daarom gebruikte ik vele oudere vormen (sonate, variaties, canon, fuga, burleske...) en een oudere toonspraak (neo-romantisch, jazz...) om deze kleur te evoceren. De sepiakleur wordt gewonnen uit de inktzak van de inktvis: daarom een 4/4-maat en de toonspraak is gerelateerd aan het 8° uur uit de Toonklok van Peter Schat (de inktvis telt namelijk 8 armen).