03 februari 2007

Geletterd



Door niet stil te zitten, neem ik steeds nieuwe uitdagingen aan. Ook kan ik geen 'nee' zeggen, en zeg dus altijd 'ja'. Vriend Thierry Deleu lanceerde een nieuw idee en ik ben maar mee op de wagen gesprongen. Een tweemaandelijks e-zine rond Nederlandstalige literatuur, zag ik wel zitten en in een wip hadden we volgend blogje klaar: De Geletterde Mens. Ik voelde me dadelijk geüpgraded. Ik was geen mens meer, maar een geletterde mens.

Een mens vol letters
zit aan mijn bureau,
knikt een tierende beeldbuis
vriendelijk de laan uit
en trakteert me op
een koel versje
vol zee en ander schuim.

Ik negeer zijn vragen,
stel zelf antwoorden
die hij vrolijk gedag
zegt en als papieren
ringen aan zijn vingers
schuift, hij leest mijn
palm en lacht me
vol uitroepingstekens
kushandjes toe.

Troefkaarten bevolken
zijn mouwen en vrouwen
drinken zijn gulle
gedachten in uitgepende
blaren, ze vallen
waaiervormig in mijn schoot,
ik raap ze reikhalzend
op en lees ze een kalme
dood.