Het boekje van CeesNooteboom ligt me dus wel. De titel alleen al is een unicum: in plaats van enkele woorden is het een heuse zin. 'Niemand van de anderen... vertelde ik jou het volgende verhaal'. De hoofdfiguur filosofeert zich te pletter, neemt zichzelf niet serieus (waarom zou hij), springt van de hak op de tak en sleurt je van het heden tot over het Anno Nul en terug. Deze hersengymnastiek vind ik uiterst leuk en doet me al verlangen naar meer van deze éminence grise.