14 december 2006

Ruiken


Eén van de onderschatte zintuigen is 'ruiken'. De neus op een bedachtzame manier gebruiken is een behoefte geworden. Niet alle 'slechte' reuken zijn pejoratief, alles zit tussen de oren. Zoals er lichtvervuiling is, teveel lawaai of luchtvervuiling, is er ook een geurvervuiling. Het overdadig gebruik van parfums is soms ziekelijk. In drukke winkelstraten of in de shops zelf, wordt mijn adem soms afgesneden door té aanwezige, artificiële geuren.
Vooral op aroma's van koffie of wijn, ben ik verzot. We eten en drinken ook met onze neus, we herinneren en oriënteren ons met de neus. 'Neuzen' zou een werkwoord moeten zijn (niet in andermans zaken, maar in het fluïdum van de menselijke atmosfeer).

Wijn


Over wijn zijn zeer veel boeken geschreven, er zijn clubs en praatgroepen. Ik denk dan: men moet er niet over spreken of debatteren, men moet wijn drinken. Ik ben verzot op rode Bordeaux uit de Medoc of Haut-Medoc. Witte wijn zegt me minder omdat ik er sneller van drink dan van rode. Traag drinken is een hobby van me. De wijn heel langzaam in het glas laten draaien, lang ruiken, heel langzaam tot zich nemen en lang in de mond houden vooraleer ik drink. En niet meer dan 1 glas per dag: zalig!
Smaken verschillen, het valt mij op dat ik grote namen niet altijd graag drink, of dat dure flessen even goed smaken als sommige goedkope. Het is een spannende zoektocht, want het aanbod is gewoon oneindig.

Luisteren


We weten het: kunnen luisteren in een gesprek is goud waard. Communiceren is een hele moeilijke hobby:) Maar ik luister ook graag naar veel muziek. Is muziek niet een soort spiegel waardoor je met jezelf kunt gaan praten?
Alle stijlen zijn goed, als het maar kwaliteit
is.
Vooral klassiek (alle periodes) draagt mijn interesse weg, maar de laatste tijd ook jazz en goeie pop. Muziek is herinnering, er plakken aan zoveel liedjes emoties dat ze elk jaar zwaarder worden. Proust is niet ver, je kunt zo op de maat van een wijsje een tijdsmachine instappen en je ver weg wanen. Al geluisterd naar het Hallelujah van Buckley (perfecte gitaarbegeleiding!)?

Weelde

Ik leef graag in weelde, niet direct materiële weelde, maar geestelijke. Ik doe graag een veelheid aan dingen. Zo lees ik momenteel 2 boeken. Dit tegelijkertijd bezig zijn met verschillende zaken is boeiend, inspirerend en spannend. Naast de historische roman lees ik 'Klamme Handen' van Thierry Deleu. Dit boek werd op vrijdag 08/12 in de bibliotheek te Harelbeke voorgesteld aan het publiek door Peter Wullen. Het is een psychologische roman. Eens zien wat het wordt. Na het lezen schrijf ik een klein commentaar richting vriend Thierry. Het was Thierry die me op een (bewust) dichterpad heeft gezet. Ik dichtte wel zo af en toe, maar nam dit zelf niet au sérieux. Na wat aandringen kon ik niet meer om mezelf heen.
* Op poëtisch vlak ben ik op zoek naar de juiste woorden voor 9 Nachtgedichten. Die zal ik gebruiken in een orgel- en improvisatieconcert te Alden Biezen in augustus 2007.
* Op mijn compositorische akker vind ik de juiste nootjes voor een werk voor orgelsolo. Ik mag daar nog niet veel meer over vertellen, want het is een inzending voor een compositiewedstrijd. Reikhalzend kijk ik ook uit naar volgende zondag. In het Concertgebouw te Brugge zal mijn werk voor cello en piano (Cepia) opgevoerd worden in het kader van de Provinciale Compositiewedstrijd 2006. Ik ben al reuzeblij dat het wordt uitgevoerd.
* In mijn map van orgelbezigheden zitten enkele kerstpartituren (Dubois, Peeters, Sain-Saëns, Bartmuss en Andriessen zijn de gelukkige componisten) voor een concert te Oostende.
* De beiaard ligt wat stil daar het seizoen maar terug opstart in april 2007. De klokken zijn niet naar Rome, ze klingelen alleen wat op afstand.

Heel Al



Mijn fascinatie voor het heelal is enorm. Elke dag bezoek ik volgende site; de foto's die op heden gegenereerd worden, zijn fabuleus. De oneindigheid, het potentieel aan energie en de schoonheid van dat Al, slagen erin me elke dag te vloeren. Ook laat ik me elke dag een mailtje toesturen vanuit 'Allesoversterrenkunde.nl'. Om de sterren in levende lijve te zien, laat ik er wel mijn slaap niet voor. Bij avondwandelingen tuur ik af en toe eens naar Mars, Venus of naar Vrouwe Maan. Ik voel me dan thuis op ons uiterst kleine aardbolletje dat maar een onooglijke fractie is in de immensiteit die ons al eeuwen heeft opgeslokt.

Historisch


Ik ben een liefhebber van historische romans. Dit komt door mijn fascinatie voor de Europese geschiedenis. In mijn humanioratijd ging alle informatie in de geschiedenisles zowaar het ene oor in en het andere oor weer uit. Ik kon niets vastknopen op de tijdsschaal of me oriënteren in het kluwen van familiale verbintenissen tussen vorstenhuizen. Het is nog niet straf verbeterd, maar alle beetjes helpen. Mede door het lezen van deze boeken, voel ik me bewuster in de tijd leven: de geschiedenis herhaalt zich, toch?
Praktisch ben ik nu bezig met een trilogie over Catherina de' Medici, koningin van Frankrijk in de 16° eeuw. Het boek werd reeds in 1952 geschreven door Jean Plaidy, maar leest nog steeds als een (boemel) trein (ik laat niet toe dat de snelheid mijn verstand benevelt:).