08 februari 2007

Joepie

't Sneeuwt!! Dan vloog ik mijn bed uit, ontbeet in een tgv-tempo, laarsde mijn voeten en stoof de weiden in met wapperende frak. Alles was wit en het deed geweldig deugd aan mijn fijngenepen ogen. Het rook naar gezondheid, frisse luchten omarmden mijn rode oren en al vlug kwam mijn neus mee als lantaarn. Wat een belevenis, vervrozen karresporen werden opgezocht en gepolierd. Sneeuwmannen werden hier en daar geboren en de damp sloeg uit onze mutsen. Deze gedachten uit mijn verre jeugd overdonderen me toen ik vandaag mijn hoofd buitenstak. Vlokken dwarrelden in gordijnen neer. De bomen waren ingekleurd, spinrag was nu eens zichtbaar en de wereld was stil. Oef, een rustige morgen...

Een hemelborst
doet aan melk-
vlokken, ik karn
room en droom
een sneeuwgordijn
open.

Met tuiten weent ze
mijn verleden straten vol,
het uitgerold tapijt is
wit en ik stap een
valentijns ritme
bazuinend mijn hart
uit.

Naakte voeten
merken stil knerpend
mijn weg.