Na deze crisis in de financiële wereld, besef ik meer en meer dat het creëren van kunst (of het nu muziek, woord, beeld of een cross-over is) überhaupt een aandeel is met grote groeikansen. Het brengt niets op, het is zogezegd nutteloos maar dat weegt hoegenaamd niet op tegen de emotionele, sociale en relationele waarde van dit fenomeen. Musiceren is voor mij geven, een gift aan jezelf en het publiek. Componeren is een boetseren van de tijd dat je sowieso los maakt van de werkelijkheid zodat je ze overstijgt. Geen enkel beursaandeel heeft deze kracht in zich, het blijkt namelijk allemaal gebakken lucht, bezits- en machtsdrang. Egoïsme tout court...Na een big bang
Van stilte
Zie ik alleen
Nog maar
De lichtjes van
De nacht, een
Zon die me in
Het aangezicht
lacht.
