04 augustus 2007

Een geslaagd huwelijk


Eergisteren had ik de kans om in een deelgemeente van Ninove een rariteit op de kop te tikken. Een orgelbouwer ging er op pensioen en zijn atelier stond klaar voor leegstand. Eén der laatste overlevenden was een harmonium met twee klavieren, een pedaal en een windmolen. Op zich dus een vreemd en uniek instrument. Met vereende krachten werd het naar Ieper gehaald en uit elkaar genomen (wat veel voeten in de aarde teweeg bracht). Toch staat het nu op het oksaal van de Capucienenkerk na te hijgen. Ik hoop het in de komende maanden speelklaar te krijgen, dankzij de kundige hulp van een naarstige bij. Het instrument is een Henri-Mathisse Balthazar-Florence (slaapt de zwarte koning bij de blanke verpleegster?) en is zeker 100 jaar oud. In oorsprong bestond het zonder pedaal en werd later omgewerkt door de firma Joris. Wanneer de windvoorziening aangekoppeld kan worden, zullen we maar eerst dan horen welke stem deze vogel in zich draagt. Ik hoop op het beste. En als dit zo is, kan ik er de grotere orgelliteratuur op spelen, wat mijn uiteindelijke intentie is.

Groede


Gisterenavond speelde ik met een lieve mezzo-sopraan een concert te Groede. Dit is een klein dorp dat naast Sluis en Cadzand wellicht de vergetelheid in zal gaan. De weg erheen leek me eensgezind verdeeld (een autobaan omhelst door een fietsweg en een tractorstrook). Toch staat er in de statige hallenkerk (die danig vervallen komt te staan en dan toch weer gerestaureerd zal worden), een Kruse-Orgel (het dient ook gerestaureerd). Klein van stuk (een 9-tal registers) maar toch haalbaar voor een concertje. De organisatie bestaat er uit een vriendelijke voorzitter en een aantal dames die de middelbare leeftijd bereikt hebben (meestal op een blonde manier). Vooraf werden we vergast op een waar feestmaal aan koffie en aanverwante koeken. Ik bemerkte er dat optreden een zaak van vertrouwen is. De concertanten geven het beste van zichzelf en dat wordt geheel kwetsbaar en in alle vertrouwen aanvaard en beluisterd door een geïnteresseerd publiek. Het doet er niet toe met hoeveel ze zijn, het maagdenvlies van een recital blijft zo intact...