30 juni 2007

Liszt, een Hongaarse, Humoristische Rapsodie


Vanuit een pianoreductie van F. Bendel, ben ik bezig dit fameus orkestwerk van Liszt te arrangeren voor orgel. Ik zal het vertolken op een orgelconcert in de St.-Michielskerk te Gent op de Gentse Feesten. Het is een spetterend werk met op het einde een frisse Friska. Hier vertolken deze twee pianobroers een verkorte versie vol frivole fratsen.

24 juni 2007

De kust


Vriend Thierry Deleu, dichter in hart en nieren, was weer niet te houden. Zijn kruik is nog lang niet aan barsten toe, ze drijft nog steeds op de Oostduinkerkse baren.

23 juni 2007

Etcetera


Het eerste essay over de liefde van Michel de Montaigne beviel me en zodoende leende ik er nog een paar. Dat over de dood ligt nu op mijn bureau en op het ritme van mijn vrije tijd, bladert het regelmatig open. Vele thema's mengen zich: ik arrangeer een lied uit de West-Side Story (Maria), de dood uit ver vervlogen tijden zweeft als een vale gier over mijn werktafel, ik zoek noten voor de improvisatie van morgen, ik verdoof mezelf nu met mp3-muziek en ga straks wandelen. Opgezette rallykarren brommen en sputteren voorbij mijn voordeur... Zo ontstaat een soepje in het hoofd dat inspirerend werkt. En wellicht slaap ik beter deze nacht.

19 juni 2007

Taart


Op zondag 24 juni sluit de Kunstacademie te Poperinge het schooljaar met een optreden van leerkrachten. Het project heet Ta'ART. Samen met Nele Boudry proberen we een experiment uit. Ikzelf improviseer aan de piano en Nele schildert me ter plekke. De improvisatie start vanuit een gedicht (zie hieronder) en reflecteert tevens over het portret dat geboren wordt uit deze dialoog.

Mijn penselen vingers
slaan gaten in het
zwarte pianoklavier,
spiegels breken schervende
waterringen, er
daagt een geboren
dialoog.

Verf vindt haar
kleur in mijn vinger-
toetsen, uit braak ik
een verslagen regenboog
en haal ze open aan het
gecomponeerde canvas.

Vang mij op:
ik val een
vervlogen lijn
aan strepen.

18 juni 2007

Potten


Internet is een waar wondermiddel. Onlangs kreeg ik volgend filmpje te zien. Ik ben helemaal niet voor programma's à la 'Idols' of 'Idool', maar dit moet je hebben gezien. Het gaat hier over de zwaar beladen aria uit Turandot van Puccini: 'Nessun dorma'. Paul Potts zingt de pannen van het dak. Ik kreeg er begot kippevel van. Het duurt maar een minuut, maar toch zette het mijn hele weekend in vuur en vlam. Ik zocht direct wat meer achtergrond over deze aria. In één woord, wondermooie muziek. Nogmaals, het staat vast dat muziek een zekere kracht heeft. Ze komt niet altijd boven, maar als ze er is, is ze heel sterk:) Ondertussen heeft deze jonge heer de finale in Engeland gewonnen. Wij zullen nog van hem horen...

15 juni 2007

Foszielig


Als ik wandel, loop ik soms met mijn hoofd in de grond: een soort continue struisvogeltechniek? Neen, eerder een praktijk die ik opdeed gedurende mijn jeugd. Ik had vroeger de reflex om van alles te zoeken wat op de grond lag. Toen onze buur de boer, zijn land ploegde, zocht ik oud ijzer. Daar was een goeie cent mee te verdienen. Juist, het waren de resten van bommen. Ook koper was gegeerd, dat bracht meer op. We voelden ons gestrande meeuwen, want de echte vlogen boven ons hoofd op zoek naar hun levensonderhoud. Maar ook de straat was niet veilig. Alle kroonkurken die er te vinden waren, werden verzameld. Of de nummerplaten werden secuur opgetekend in een kladschriftje. Zo kende ik elke vierkante centimeter van de omgeving. Sommige plaatsjes zijn nu nog zeer levendig in mijn hoofd, al zijn de kroonkurken er verdwenen (vooral die met figuurtjes van de Flinstones)…

Herinneringen nagelen me
aan het kruis van de tijd,
de grond kreunt en opent
zich in een gespleten tong
aan vervlogen woorden,
fossielen fluisteren
mijn toekomst.

09 juni 2007

Mee met de elektronische snelweg


Vandaag heb ik me een GPS aangeschaft. Meteen weet ik heel nauwkeurig waar ik woon. Het bakje is enorm vriendelijk en praat als een bezetene. De dame die erin zit toont wel haar gezicht niet maar is heel meegaand. Na een fout manoeuvre houdt ze niet op met me te helpen. Zelfs de snelheidsmeter is accurater dan die in de auto. Flitspalen ziet het bakje als loslopend wild. Wat een vooruitgang!

07 juni 2007

Mars


Dankzij een kleine sonde die rond Mars draait, kun je nu elk detail van het oppervlak bekijke. Elke dag komen op deze nieuwe website foto's bij. Het lijken bijna kunstwerkjes.

Een zon ligt te zonnen
op de rug van Mars, het
zand kietelt haar tenen
en een zacht briesje
laat haar rokje vederen:
de dag lijkt korter.

04 juni 2007

3x = scheepsrecht


Na een deelname aan de Provinciale Compositiewedstrijd van West-Vlaanderen (laureaat 3° plaats) en een finaleplaats (beste 6) in de Hinsz Orgelcompositiewedstrijd te Kampen (Nl.), kon ik 2 eerste prijzen wegkapen in de Nationale Koorcompositiewedstrijd te Leuven (Gelijke Stemmen en Religieus Werk). Het koor Capella di Voce o.l.v. Kurt Bikkembergs vertolkten mijn Drie Motetten op een sublieme manier. Toch ging mijn aandacht vooral naar het winnende werk in de categorie Gemengde Stemmen van Yvan Vander Sanden: een heel mooi werk op tekst van James Joyce en Virginia Woolf (krachtig getoonzet en mijn eerste indruk was: dit is een winnend werk:). Nadien konden we bijpraten in een receptie in de lokale van de Keizersberg Abdij (u lust zeker het Keizersberg-bier). We sloten de dag af met een klein feestmenu in de Wiering.

01 juni 2007

Sofie


Is de achternaam van Filo. Sedert ik het boek van Joep Dohmen las, ben ik in de ban van alle grote, ronkende namen uit de denkwereld. Ik ben juist terug van de bib en heb het vak Filosofie ontdekt. Een eerste indruk was dat het allemaal harde noten om kraken leken. Dikke boeken vol moeilijke woorden. Ik begin bij de Essays van Michel Eyquem de Montaigne. In het boek van Joep leek me dat een nuchtere figuur. In het weggaan nam ik nog vlug een klein boekje over de liefde mee van Schopenhauer. Deze vrouwenhater en notoire pessimist leek me een goed tegengif voor de levensvreugde van de grote renaissancedenker. Ondertussen lees ik een iets lichter verhaal van Rony Van Gastel 'Omdat hij mijn vriend was'. Het korte leven van een vriendschap tussen Kubizek en Hitler. Schreef Dohmen niet dat de echte levenskunst in de ware vriendschap ligt?