Assisi

Toen ik 19 jaar oud was, ben ik op reis geweest naar Assisi. Samen met nog een groep jongeren en enkele volwassenen uit Ieper en verder uit de Vlaanders. Op de foto zie je me als jongeling gitaar spelen. Dit op een klein binnenkoertje van een nonnenklooster te Assisi. Vooral de hitte van die zomer is me bijgebleven. Ook de lichtheid van het bestaan als onbezorgde adolescent. Beelden vallen binnen als de Monte Subasio, kannen ijswater en hopen pasta.
De foto kwam me nu in handen en opende de deur naar een warme vlaag nostalgie. Met dank aan Hendrik Dejonghe voor het kiekje.

Der Wanderer

Ik wandel graag: het is gezond (Margriet Sitskoorn zegt zelfs: 'Drie keer per week gaan wandelen is een heel heilzame, goedkope manier om je brein gezond te helpen houden'.) Al wandelen neem je heel traag de omgeving in je op, het geeft rust en ritme aan je gedachten. Alsof een grote zeef het kaf van het koren scheidt en je structuren aanreikt die je tevoren niet kon vinden. 'Die Gedanken sind frei', toch zijn ze verbonden met alles dat in en om je leeft. Franz Schubert was ook zo'n fervente wandelaar, voor piano schreef hij de Wandererfantasie. Luister eens naar dat typische wandelmotief. De piano kan een medestapper zijn in je gevoelsleven, een instrument is namelijk een spiegel. Wat mooi, even wandelen op de piano in driekwartsmaat:)

Spinnend

Ik heb een grote fascinatie voor spinnen. Ze weven een eigenzinnig web van vele draadjes, zo efficiënt maar vooral mooi, een echt kunstwerk. Zeker als de dauw ermee gespeeld heeft en zijn druppeltjes heeft achter gelaten. Hoe draden tesamen kunnen komen.

Draden

Blauwe elektriciteitsdraden
Honen mij een eentonige
Symfonie, duiven vlerken
Een kortstondig applaus.

Bezit nemen van het
Gehoorde is ongehoord
En plaatst me tussen
Twee stoelen, het gras
Is nat.

Blauwe lijnen
Weven een net,
Een spin zit te
Wachten op die ene
Dag die ik elk
Uur vergeet.

Associaties

Wat is kunst meer dan associaties leggen tussen dingen uit de werkelijke wereld en dit materiaal een structuur opdringen. Verbanden leggen vanuit de eigen creativiteit is een spannende en soms humoristische bezigheid. Een gedicht is niet meer dan het verwoorden van iets dat niet met gewone taal kan gezegd worden, de dichter vervormt en associeert totdat het nieuwe gewrocht die onzegbare werkelijkheid kan betekenen. Een componist groepeert noten totdat die een eigen atmosfeer kunnen weergeven die met niets anders gecreëerd kan worden.
Ik kan moeilijk leven in een wereld waar de materie (doorheen mijn associatief vermogen) niet mag of kan uitstijgen boven zichzelf.