30 september 2007


Zo, we zijn weer een maand de schooltijd in gevlogen. Alles ligt op zijn plooi en we varen. Ieper staat alweer vlot in de spotlights, a Touch of Trust. Na de boekjes van Echenoz (die me waarlijk niet bevallen zijn), nam ik Alfred van Cleef verlangend ter hand. Het verhaal vertrekt als een sneltrein, maar stokt nu toch even na de 50° bladzijde. Niet opgeven, roeien... Verder houd ik me ledig met een jeugddroom: het spelen van de Fantasia en Fuga op het koraal 'Ad nos, ad salutarem undam' van Franz Liszt. Dit kolossale werk (het duurt ongeveer 30') is het eerste en meest geniale orgelwerk van de romantische grootmeester. In de jaren veertig van de 19° eeuw, hoorde deze Hongaar de opera 'La Prophète' van Meyerbeer. Hij was zo knocked out van het geheel dat hij in 1850 zijn orgelwerk voltooide. Hij nam als uitgangspunt een anabaptistenlied uit de eerste acte. Hij laat de organist alle hoeken van het orgel zien en raken. Verder schiet de restauratie van het pedaalharmonium op: 'we hebben wind' was een verlossende kreet. Nu kunnen we op zoek om de kleine mankementen op te lossen. Als dat eens opgelost geraakt, zal het de max zijn om het pedaal eronder aan te sluiten en zo het geheel in topvorm te laten klinken (met Liszt?).

19 september 2007

Triade

Montanus 5 is een rustige galerie, niet ver van het station te Diksmuide. Zondag laatst was er de opening van een zoveelste tentoonstelling. Drie kunstenaars uit Frankrijk, Nederland en België toonden werk waarop ik improviseerde op harmonium. De grootste ruimte achterin, biedt een heel natuurlijk licht en een akoestiek van een kerk. Ik voelde me er dus thuis. Ook in het scheppen van wat klanken kon ik me heel rustig en meegenietend opstellen. De stilte na het laatste stukje was veel betekenend. De babbel achteraf was welgespijsd. Met dank aan Gilbert Degryse voor de foto.

Aan het einde
van de berg
kleven vijf beelden
aan een muur, ik
kleef er klanklabels
op.

10 september 2007

Lijn

Op buslijn 58 van Ieper (Bellewaerde) tot Oostende, ligt een Snuisterboek. Dit boekje is een verzameling van toeristische info en gedichten, al of niet over mobiliteit. In editie 2007 werd volgend gedicht van me opgenomen.

Rolwagen

Mijn wielen scannen traag

de stenen voor me, ik

bepaal de snelheid
niet.
De weg voor me
is
een prikbord aan haltes.

Het landschap is de traagste

film (de scenarist at
een klaproos).
Bochten
maken roekeloos
mijn
hart. In een zetel
zoek
ik geen rem. Ik stop
van zelf.


Mijn stuur zijn
twee
handen
die ik sprekend
begeleid, ik wacht

tot ik mezelf

voorrijd.


Eeuwig gezeten
rijd
ik: mijn benen
draaien
rad, ze
tollen
een dolle
dans
want ze heten

wiel.

01 september 2007

Terug naar school

Deze dag ruikt

Naar boekentassen-
Leer, ik zweef tussen
Jukken klassen-
Leed.

Gestreepte uren
Staan in
Gestrekt gelid,
Zij wachten
Een vaste val.

De echo
Van een vergeetput
Spreekt boekdelen,
Ik hoor een gesmoorde
Lettergreep.