09 januari 2007

Hoekschop


Ik heb onmiskenbaar een hoekgevoel. Vertoevend in de Westhoek, waarvan Gwij Mandelinck eens zei: 'het is de broekzak van Vlaanderen', kijk ik van in de marge naar ons landje. Brussel en andere grootsteden lijken ver (een Amerikaan of Rus lacht ons vierkant uit). Het heeft een nadeel (we zitten veraf) maar ook een voordeel (we zitten buiten schot). Toch kijken we nooit naar onder (op de landkaart ligt daar de Oud-Vlaemsche stad Rijsel). Lille is Frankrijk en dus buitenland. Toch is het weinig meer dan 30 km rijden. Waarom houden wij ons dan eigenlijk in? Zijn we bang van deze metropool?

Schapen bewolken
een storm aan golven,
het gras grijnst
groen, het grijs
van baarden geurt
de einder. Ik
hoek west.

Geen opmerkingen: