Boeken hebben soms korte hoofdstukken. Ze versnipperen in het begin het verhaal om het dan op het einde te laten samenvallen in één slotgebeurtenis. Elke laatste zin van zo'n hoofdstuk, is meestal ontluikend, ontluisterend, verrassend of draait de ganse denklijn binnenste buiten. Zo'n boek is 'De brand van Istanbul' van Jason Goodwin. Ik ben eraan bezig en het houdt een lezer wakker. De tweebladzijdenhoofdstukken zijn uitermate informatief (Turkije, Sultan, de janitsaren passeren voor het geschiedkundig geestesoog) en bezitten telkenmale een slotzin vol epo.
De Janitsaar
Ik doe niets
dan vechten voor,
met of tegen
een slapende Sultan
of mezelf, een
serenade op zwarte
ketels is mijn
voorspel, een
dodelijke stilte
lijkt een slingerende
terminus onder de
plataan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten