Gitwit

Soms maak je een beeld van iets en ondervind je later dat het niet helemaal of helemaal niet klopt. Zo dacht ik dat de schrijfstijl van Eriek Verpale nogal droog was tot ik zijn boekje 'Gitta' ter hand nam. Het bleek te lezen als een trein. Het meisje waarover het gaat, lijkt me blond, al kan ze natuurlijk ook een brunette wezen. De hoofdfiguur, door de schrijver zelf ingevuld, dient zijn reservistentijd te kloppen en komt in tal van grappige en minder leuke situaties terecht. Rode draad is zijn sigaret en het Belgisch weder dat zich alras verder zet in Duitsland. Zijn liefde voor zijn minderjarig nichtje achtervolgt hem en is een fictie.