Scheve schaats

Deze dag had ik helemaal niets te doen, dat geeft me voorwaar een raar gevoel. Alsof er geen druk op de fles zit. Dan maar zelf naar wat pressie gezocht. We kozen een dagjesreisbestemming in Wallonië, dat landsgedeelte waarvan we haast niets kennen. Mons werd ons reisdoel, de hoofdstad van Henegouwen. Al van ver kun je op de Route de Wallonie, de toren van het mooi gerestaureerde belfort zien. De 49 klokken klinken er zeer intiem, op het marktplein hoor je ze haast niet. Het prachtige stadhuis heeft echter een ietwat kaduke toren, wat te groot en gapend naar wat klokken. Musea is de stad niet echt rijk, dan zijn we maar afgezakt naar het dichtbije Cuesmes. Daar staat het kleine huisje waar Vincent Van Gogh ooit woonde. Het is er gered van de sloophamer en het zuigende moeras. Het hele ding ligt haast achterover, de muren en deuren zijn er uiterst scheef. Binnen ligt de vloer pas maar de muren niet. Alsof je in een wiegende schuit loopt. Het deed me warempel denken aan de trappen van de scheve toren van Pisa. Veels soeps was er niet te zien buiten een rariteit van een harmonium. De registerknoppen zaten er aan de buitenkant van de kast. Zo heeft elke dag zijn verrassing.