24 maart 2008

Noli me tangere

Na een half uurtje wandelen, loop ik recht een sneeuwstorm binnen. Dikke vlokken waaien me meer dan 35 jaar terug in de tijd. Ik had al van ver de bui zien hangen. Een plaatselijke luchtverduistering en de wind die mijn kant uit kwam, gaven me het onvermijdelijke. De witte plukjes blijven aan mijn vest hangen en al ras bevind ik me in een sneeuwman. Prachtig hoe de tijd me doet reizen, sneller dan mijn voeten me dragen kunnen.

Geen opmerkingen: